Στη Φινλανδία, στις 28 Φεβρουάριου κάθε χρόνο, γιορτάζεται η ημέρα της Καλεβάλα, του εθνικού έπους, και παράλληλα θεωρείται η ημέρα των Φινλανδικών γραμμάτων.
Στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, ο Φινλανδός γιατρός και μεταφραστής του Ομήρου Ελίας Λέννροτ συνέλαβε την ιδέα για τη σύνθεση ενός φινλανδικού έπους, βασισμένου στην πλούσια δημοτική παράδοση της Καρελίας. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα της Φινλανδόφωνης λογοτεχνίας. Στην Καλεβάλα αποδίδεται η έμπνευση του εθνικισμού, που τελικά οδήγησε στη Φινλανδική ανεξαρτησία από τη Ρωσία, το 1917. Το όνομα σημαίνει «γη του Κάλεβα». Το κείμενο του έπους Κάλεβαλα αποτελείται από 22.795 στίχους, χωρισμένο σε 50 ποιήματα ή κεφάλαια.
Ο Ελίας Λέννροτ ταξίδεψε πολλές φορές στην ανατολική Φινλανδία, συνάντησε τους τελευταίους αοιδούς και κατέγραψε από τα χείλη τους χιλιάδες στίχους δημοτικής ποίησης. Ο Λέννροτ επεξεργάστηκε το υλικό του έχοντας ως πρότυπο τον Όμηρο και συνέθεσε ένα από τα μεγαλύτερα έπη της παγκόσμιας λογοτεχνίας, τη φινλανδική «Κάλεβαλα».
Από τον Όμηρο ο Λέννροτ έμαθε, ότι το έπος δεν είναι απαραίτητο να μας δίνει μια αφήγηση χωρίς παρεκκλίσεις. Έτσι η «Καλεβάλα» μπορεί να συγκριθεί τόσο με την «Οδύσσεια», επειδή διηγείται τη ζωή και τις περιπέτειες του Βαϊναμόινεν, όσο και με την «Ιλιάδα», γιατί αφηγείται τις σχέσεις δύο εθνών, της Πόχγιολα και της Καλεβάλα.
Κεντρικό επεισόδιο του έπους είναι η δημιουργία και η αρπαγή του σάμπο, ενός μυστηριώδους αντικειμένου που φέρνει στον κάτοχό του πλούτο κι ευτυχία, και που συμβολίζει τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Άλλοι χαρακτήρες, κάποιοι από τους οποίου έχουν τα δικά τους κεφάλαια, είναι οι Σέππο Iλμάρινεν, ένας ηρωικός τεχνίτης-μεταλλουργός (συγκρινόμενος με τον Γερμανικό Weyland) που κατασκεύασε τον ουράνιο θόλο, το σάμπο και άλλα, η Λούχι η Μάγισσα του Βορρά, μια σαμανιστική μητριάρχης ενός λαού που ανταγωνίζεται αυτούς της Καλεβάλα, η οποία σε κάποιο σημείο τράβηξε από τον ουρανό τον ήλιο και το φεγγάρι. Ο νεαρός αντίπαλος του Βέινεμουινεν, ο Γιόουκαχαϊνεν, που υπόσχεται την αδερφή του Άινο σ’ αυτόν, αφού χάνει έναν διαγωνισμό τραγουδιού· ο εκδικητικός, αυτοκαταστροφικός Κούλλερβο που γεννιέται ως σκλάβος, καταλαμβάνεται από τρελή μανία και αυτοκτονεί· και ο όμορφος αλλά αλαζόνας Λέμμινκαϊνεν, του οποίου η μητέρα πρέπει να σώσει το πτώμα του από τον ποταμό του Θανάτου που διασχίζει την Τούονελα, και να τον επαναφέρει στη ζωή, θυμίζοντας τον μύθο του Όσιρι.
Ο Ελίας Λέννροτ εξέδωσε την πρώτη Καλεβάλα, την «παλαιά» Κάλεβαλα, σε δύο τόμους το 1835-1836. Η παλαιά Κάλεβαλα αποτελείτο από τριάντα δύο ποιήματα που συλλέχθηκαν αρχικά από τον Λένροτ κοντά στα 1829, τα οποία έπειτα συνέταξε και τα επέκτεινε με συνδετικό υλικό ώστε να δημιουργήσουν μια συνεχή ιστορία. Ο Λένροτ συνέχισε να συλλέγει νέο υλικό, το οποίο ενσωμάτωσε σε μια δεύτερη έκδοση της Κάλεβαλα, που κυκλοφόρησε το 1849.