Ο Σβεν Ούλωφ Γιοαχίμ Πάλμε γεννήθηκε στο Ουστερμάλμ, στη Στοκχόλμη, στις 30 Ιανουάριου του 1927 και ήταν ο ηγέτης του Σουηδικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος από το 1969 έως το 1986 και πρωθυπουργός της Σουηδίας από τον Οκτώβριο του 1969 ως τον Οκτώβριο του 1976 και από τον Οκτώβριο του 1982 έως τη δολοφονία του στις 28 Φεβρουαρίου 1986.
Παρά το γεγονός ότι προερχόταν από ανώτερη τάξη επηρεάστηκε από τις σοσιαλδημοκρατικές ιδέες και ιδανικά. Αυτό οφειλόταν βασικά στα ταξίδια του σε αναπτυσσόμενες χώρες ως φοιτητής.
Σπούδασε με υποτροφία στο Κολέγιο Κένυον στο Οχάιο το 1947-1948. Αφού γύρισε τις ΗΠΑ με ώτο-στοπ, επέστρεψε στη Σουηδία για να σπουδάσει νομική στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης.
Στη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων αναμείχθηκε με τα φοιτητικά πολιτικά πράγματα, δουλεύοντας με την Σουηδική Εθνική Ένωση Φοιτητών.
Το 1951 έγινε μέλος του σοσιαλδημοκρατικού φοιτητικού συνδέσμου στη Στοκχόλμη και την επόμενη χρονιά εξελέγη Πρόεδρος της Σουηδικής Εθνικής Ένωσης Φοιτητών.
Ο Ούλωφ Πάλμε κατείχε διάφορες κυβερνητικές θέσεις από το 1963 και μετά. Όταν ο ηγέτης του κόμματος Τάγκε Ερλάντερ παραιτήθηκε το 1969, ο Πάλμε εξελέγη ομόφωνα νέος ηγέτης από το συνέδριο του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και διαδέχτηκε τον Ερλάντερ ως πρωθυπουργός.
Ο Πάλμε ήταν ένας πολιτικός με ισχυρές πολιτικές θέσεις που προκαλούσε συζητήσεις στη διεθνή σκηνή: η οξεία κριτική του εναντίον των ΗΠΑ για τον πόλεμο του Βιετνάμ, οι εκστρατείες του εναντίον των πυρηνικών όπλων, η καταδίκη του απαρτχάιντ, η οικονομική και πολιτική υποστήριξή του στο Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο και την Οργάνωση Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης, η συνάντησή του με τον Φιντέλ Κάστρο, είχαν δημιουργήσει πολέμιους σε όλο τον κόσμο, ενώ οι απόψεις του δημιούργησαν μεγάλη εχθρότητα από τους δεξιούς της Σουηδίας.
Στην Ελλάδα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής λόγω της φιλικής σχέσης του με τον Ανδρέα Παπανδρέου και της συμμετοχής του στην κίνηση των έξι ηγετών των Τεσσάρων Ηπείρων (Ευρώπη, Αφρική, Ασία, Αμερική) οι οποίοι ανέλαβαν πρωτοβουλία υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και αφοπλισμού των υπερδυνάμεων. Σε αυτήν την πρωτοβουλία εκτός του Έλληνα και του Σουηδού πρωθυπουργού συμμετείχαν, η Πρωθυπουργός της Ινδίας Ίντιρα Γκάντι, ο Πρόεδρος της Αργεντινής Ραούλ Αλφονσίν, ο Πρόεδρος του Μεξικού Μιγκέλ Ντελαμαντρίτ και ο Πρόεδρος της Τανζανίας Τζούλιους Νιερέρε.
Την εποχή του θανάτου του ο Πάλμε είχε κατηγορηθεί ως φιλό-σοβιετικός και πως δεν προστάτευε τα συμφέροντα της Σουηδίας. Επομένως είχε κανονιστεί να επισκεφτεί τη Μόσχα για να συζητήσει μια σειρά από μαχητικά θέματα, συμπεριλαμβανομένων των υποτιθέμενων Σοβιετικών υποβρύχιων εισβολών στα σουηδικά ύδατα.
Ο Ούλωφ Πάλμε συχνά κυκλοφορούσε χωρίς καμία προστασία από σωματοφύλακες και η νύχτα της δολοφονίας του ήταν μία από αυτές τις περιπτώσεις.
Επιστρέφοντας πεζός στο σπίτι του από έναν κινηματογράφο με τη σύζυγό του Λίσμπετ στον κεντρικό δρόμο Σβεαβέγκεν της Στοκχόλμης, γύρω στα μεσάνυχτα της 28 Φεβρουαρίου 1986, το ζευγάρι έπεσε θύμα επίθεσης από δολοφόνο. Ο Πάλμε πυροβολήθηκε δύο φορές στο στομάχι, και η σύζυγός του στην πλάτη.
Η αστυνομία ανέφερε πως ένας οδηγός ταξί χρησιμοποίησε το κινητό ραδιόφωνό του για να σημάνει συναγερμό. Δύο νεαρά κορίτσια που κάθονταν σε ένα αυτοκίνητο κοντά στη σκηνή του εγκλήματος προσπάθησαν να βοηθήσουν τον Πρωθυπουργό.
Μεταφέρθηκε επειγόντως στο νοσοκομείο αλλά ήταν νεκρός όταν έφτασε. Η κυρία Πάλμε θεραπεύτηκε από τον τραυματισμό της και ανάρρωσε. Ο δολοφόνος δραπέτευσε προς τα ανατολικά στη διασταύρωση Τουννελγκάταν και εξαφανίστηκε.
Η δολοφονία του Πάλμε δεν εξιχνιάστηκε ποτέ με αποτέλεσμα νια έχουν αναπτυχθεί πολλές θεωρίες συνωμοσίας γύρω από αυτήν.
Ο Στιγκ Λάρσον, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας της πολυβραβευμένης τριλογίας “Μιλένιουμ”, ερευνούσε για χρόνια με πάθος το σημαντικότερο άλυτο αστυνομικό μυστήριο της Σουηδίας, τη δολοφονία του πρωθυπουργού Ούλωφ Πάλμε, στα μέσα της δεκαετίας του 1980.
Όπως αποκάλυψε η εφημερίδα Svenska Dagbladet σε άρθρο που δημοσιεύτηκε σήμερα, τρεις ημέρες πριν από την επέτειο της δολοφονίας του Πάλμε, ο συγγραφέας του “Κοριτσιού με το τατουάζ” είχε στείλει στην Αστυνομία 15 κούτες που περιείχαν έγγραφα τα οποία συνέδεαν την υπόθεση αυτή με τον Σουηδό Μπέρτιλ Βέντιν, πρώην αξιωματικό του στρατού ο οποίος είχε επαφές με τις μυστικές υπηρεσίες της Νότιας Αφρικής.
Ο Πάλμε είχε κατ’ επανάληψη επικρίνει το καθεστώς του απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής και είχε προκαλέσει τη μήνη των συντηρητικών στη Σουηδία και το εξωτερικών για τις απόψεις που εξέφραζε εναντίον της αποικιοκρατίας. Δολοφονήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1986 σε έναν δρόμο της Στοκχόλμης ενώ επέστρεφε μαζί με τη γυναίκα του από τον κινηματογράφο. Η αποκάλυψη του δολοφόνου του “έγινε προτεραιότητα για τον Στιγκ”, δήλωσε η πρώην σύντροφός του, Έβα Γκάμπριελσον, που υποστηρίζει ότι ο συγγραφέας έκανε έρευνες σε ακροδεξιούς κύκλους που ενδεχομένως να συνδέονταν με τη δολοφονία του Σοσιαλδημοκράτη πολιτικού.
Το όνομα του Μπέρτιλ Βέντιν είχε ακουστεί και τη δεκαετία του ’90, όταν η υπόθεση απασχολούσε ακόμη έντονα τον Τύπο και την κοινή γνώμη. Σύμφωνα με ένα από τα έγγραφα του Λάρσον «μια πηγή τον περιέγραψε ως τον μεσολαβητή του εκτελεστή, μια άλλη ως έναν από τους καλύτερους επαγγελματίες εκτελεστές στην Ευρώπη». Για τους δεσμούς του με τη Νότια Αφρική, ο συγγραφέας υποστήριζε ότι “πολλές πηγές” αποκάλυψαν ότι ο Βέντιν εργαζόταν για τη μυστική αστυνομία της χώρας αυτής από τη δεκαετία του ’70 και ότι ευθυνόταν και για τη δολοφονία ενός φίλου του Πάλμε, το 1982.
Ο ίδιος ο Βέντιν, που ρωτήθηκε από την εφημερίδα για το θέμα, είπε ότι δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση και «δεν έχει τίποτα να χάσει από την αποκάλυψη της αλήθειας γιατί, ευτυχώς, δεν είναι ο δολοφόνος». Η αντεισαγγελέας Κέρστιν Σκαρπ, που είναι αρμόδια για την έρευνα, δήλωσε στη Svenska Dagbladet ότι το όνομα του Βέντιν δεν περιλαμβάνεται πλέον στη λίστα των υπόπτων για τον φόνο.
Ovi Greece 