Φεύγοντας από τη ζωή στις 10 Νοεμβρίου του 2009, ο συγγραφέας, στιχουργός, σκηνοθέτης και ηθοποιός Νότης Περγιάλης άφησε πίσω του τεράστιο καλλιτεχνικό έργο στον χώρο της μουσικής, του θεάτρου και του κινηματογράφου.
“Διώξε τη λύπη παλικάρι/Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι”… έγραψε το 1961, για ένα υπέροχο τραγούδι που μελοποιήθηκε από τον Μάνο Χατζιδάκι, για να το τραγουδήσουν στη συνέχεια εκατοντάδες χείλη.
Γεννημένος τον Αύγουστο του 1920, σπούδασε στο Θεατρικό Σπουδαστήρι του Βασίλη Ρώτα. Από το 1949, εργάσθηκε ως ηθοποιός και συγγραφέας στο θέατρο, τον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο, ενώ μέχρι το θάνατό του ανέβαζε θεατρικές παραστάσεις με ερασιτεχνική ομάδα στους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας. Θεατρικά έργα όπως Το κορίτσι με το κορδελάκι, Χρυσό χάπι, Αντιγόνη της Κατοχής, Μάσκες για Αγγέλους, Τρελό Φεγγάρι, Αυτό το δένδρο δεν το λέγανε υπομονή, Η γειτονιά του Τσέχωφ, Μαγική πόλη, Άνοιξε την πόρτα και πολλά άλλα έχουν γραφεί από τον ίδιο. Δικοί του είναι επίσης και στίχοι πολλών άλλων τραγουδιών που μελοποιήθηκαν από τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Γιάννη Μαρκόπουλο και άλλους σημαντικούς μουσικοσυνθέτες και αγαπήθηκαν από το ευρύ κοινό.
Ωστόσο, ο Νότης Περγιάλης αναδείχθηκε κυρίως ως ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, μέσα από την ερμηνεία χαρακτηριστικών ρόλων. Σεναριογράφος της τηλεοπτικής σειράς Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, παραγωγής 1975, συμμετείχε ως αφηγητής της.
Έχει συγγράψει επίσης τα βιβλία, Όταν σηκώθηκαν τα δένδρα, Ο Ατάρ δεν πεθαίνει ποτέ, Το κόκκινο πουλί και άλλα, καθώς και το ραδιοφωνικό έργο Το άλογο του Θανάση, όπου συμμετείχε και ως ηθοποιός. Ως ηθοποιός συμμετείχε επίσης στο ραδιοφωνικό έργο του Παύλου Νιρβάνα με τίτλο Μαρία η Πενταγιώτισσα, ηχογράφησης 1958. Έγραψε επίσης τα σενάρια-διασκευές και στα έργα-ραδιοφωνικά σκετς Λάμπρος και Μαρία (1954) και Ο Αστραπόγιαννος. Έργα του έχουν ήδη μεταφρασθεί στην αγγλική, γαλλική, γερμανική και δανική γλώσσα.
Ο Νότης Περγιάλης εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1950, στο θέατρο “Διονύσια”, στην Καλλιθέα. Το έργο του είχε επιρροές του ρομαντισμού και του συμβολισμού και βαθύτατη επίδραση από τον Λόρκα. Η θεματολογία του αντλούσε από την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων.
Ήταν τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Διεθνούς Κέντρου Θεάτρου και του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο της Ιερής Πόλεως του Μεσολογγίου και με το Βραβείο των Κριτικών Εφημερίδων στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Ovi Greece 