Λέων Τολστόι

Ο Ρώσος συγγραφέας Λεφ Νικολάιεβιτς Τολστόι (ρωσικά: Лев Николаевич Толстой), γνωστότερος ως Λέων Τολστόι, γεννήθηκε στη Γιάσναγια Πολιάνα, ένα οικογενειακό κτήμα λίγα χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τούλα, στις 9 Σεπτεμβρίου του 1828.

Ο Τολστόι, ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών, κατά την περίοδο μεταξύ 1844 και 1847, σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Καζάν. Προς το τέλος της δεκαετίας του 1850 και αφού πρώτα ταξίδεψε στη Γαλλία, την Ελβετία, την Ιταλία και τη Γερμανία, εγκαταστάθηκε στο κτήμα της γενέτειράς του, όπου ίδρυσε σχολείο για τα αγροτόπαιδα και το περιοδικό με τίτλο “Γιάσναγια Πολιάνα”.

Στον πόλεμο της Κριμαίας πήρε μέρος ως αξιωματικός του πυροβολικού. Οι φρικαλεότητες του πολέμου, αλλά και ο ηρωισμός των συμπατριωτών του που πολέμησαν μαζί του, αποτυπώθηκαν στο έργο του με τίτλο Διηγήματα της Σεβαστούπολης, που έγραψε μεταξύ 1855 και 1859, ένα έργο με καθαρά αντιπολεμικό χαρακτήρα.

Το 1862, παντρεύτηκε τη Σοφία Αντρέγιεβνα Μπερς και έναν χρόνο αργότερα, το 1863, ολοκλήρωσε το διήγημά του με τίτλο Οι Κοζάκοι, όπου απεικόνισε τους ανθρώπους και τη φύση του Καυκάσου. Είναι ένα από τα έργα του, που έχουν μεταφραστεί και στην ελληνική.

Μεταξύ 1863 και 1869 ασχολήθηκε με τη συγγραφή του δημοφιλούς μυθιστορήματος, Πόλεμος και Ειρήνη, όπου εξόχως αποτυπώνεται η ζωή της Ρωσίας, κατά την περίοδο των ναπολεόντειων πολέμων. Το συγκεκριμένο έργο του, μαζί με την Άννα Καρένινα που ολοκληρώθηκε το 1873, θεωρούνται από τα κορυφαία λογοτεχνικά επιτεύγματα του 19ου αιώνα.

Η δύναμη του κριτικού ρεαλισμού του αποτυπώθηκε, το 1889, στις σελίδες του μυθιστορήματός του Ανάσταση, καθώς και σε μία σειρά θεατρικών έργων του όπως Το κράτος του ζόφου, Το ζωντανό πτώμα, Οι καρποί της Παιδείας.

Ο Τολστόι προσπάθησε να ανακαλύψει το αληθινό νόημα του Χριστιανισμού, πιστεύοντας ότι σκοπός της ζωής είναι να εξυπηρετεί τη δύναμη εκείνη που βρίσκεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και που ωθεί τον άνθρωπο να αναγνωρίσει το αγαθό. Η ιδιότυπη θρησκευτικότητά του εκδηλώνεται σε πολλά από τα έργα του, όπως Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς, Αφέντης και δούλος, Τι πιστεύω, Τι να κάνουμε λοιπόν, καθώς και στην περίφημη πραγματεία του με τίτλο Τι είναι τέχνη. Ωστόσο, τα κείμενά του με θρησκευτικό περιεχόμενο τον έφεραν σε αντιδικία με την εκκλησία της Ρωσίας, η οποία και τον απέβαλε από τις τάξεις της, το 1901.

Ο Λέων Τολστόι κατάφερε να απεικονίσει με εκπληκτικό τρόπο τη ρωσική κοινωνία της εποχής του και να αναπαραστήσει την τσαρική Ρωσία του 19ου αιώνα. Παρόλη την πλούσια καταγωγή του, αφοσιώθηκε με μεγάλη αγάπη στους αγρότες της περιοχής του, βοηθώντας τους και μελετώντας τη ζωή τους. Θεωρείται από τους κατεξοχήν συγγραφείς που ασχολήθηκαν με τις κρυφές πτυχές της ανθρώπινης ψυχής και των ανθρωπίνων συναισθημάτων της. Το έργο του άσκησε τεράστια επίδραση στη ρωσική και την παγκόσμια λογοτεχνία.

Εκτός από τους τίτλους που προαναφέρθηκαν, στα ελληνικά έχουν μεταφερθεί και άλλα επίσης έργα του, όπως Οικογενειακή Ευτυχία (γνωστό και με τον τίτλο ΚΑΤΙΑ) (1859), Πολικούσκα (1863), Η Σονάτα του Κρόιτσερ (1889), Χατζη-Μουράτ (1904), Φιοντόρ Κουζμίτς, Πατήρ Σέργιος (1911), Ο Διάβολος (1911) και άλλα.

Ο Λέων Τολστόι πέθανε από πνευμονία στις 20 Νοεμβρίου του 1910, σε ηλικία 82 ετών.