Θα γελάσετε κάποιοι αλλά χθες χαζεύοντας στο τιούμπι κάτι παλιά τραγούδια, ξέρετε πώς πάει, το ένα έφερε το άλλο και έφτασα στο 2000. Γουάου. Δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια πριν. Συγκεκριμένα έβλεπα ένα βινετοκλίπ από ένα πολύ αγαπημένο μου κορίτσι, την Avril Lavigne (ναι, σκάστε πια, αυτή). Δεκαεφτά χρόνια πριν κι εγώ ούτε 20, και μου άρεσε πολύ αυτή η κοπελιά.
Είχε το στυλάκι της, ήταν μαγκάκι, ήταν ροκάκι, ήταν πανκάκι (φτιάχνω λέξεις, το ‘χουμε πει), είχε τον τύπο της, λανσάρισε κι ένα πολύ συγκεκριμένο λουκ (προσωπικά το γουστάρω πολύ) και όλα καλά. Ασχέτως με το ποιόν της μουσικής της, αλλά και πάλι, από ένα κοριτσάκι με ηλεκτρική κιθάρα και γραβάτα λυμένη γύρω από το λαιμό, τι περιμένατε να ακούσετε;
Ένιγουέι, είδα τέσσερα – πέντε τραγούδια, θυμήθηκα τα νιάτα μου, προς στιγμήν θέλησα να ξεθάψω τα καρφιά μου και τα σταράκια μου και τις ριγέ μου κάλτσες και να ζωγραφίσω σαράντα μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια, μετά λέω σύνελθε ζώον, κοντεύεις τα σαράντα, και τέλος πάντων το ‘κλεισα.
Μετά σκέφτηκα: Δεκαεφτά χρόνια. Άραγε πώς είναι σήμερα η Avril Lavigne του Sk8ter Boy;; Πώς διατηρείς το στυλάκι σου και το μαγκάκι σου και το έτσι σου το ροκαμπίλικο όταν κοντεύεις στα σαράντα; Να παίρνουμε και καμιά ιδέα δηλαδή. Και πατώ στο τιούμπι Avril Lavigne new songs, και βλέπω μια τύπισσα, που δεν ήταν η Lavigne των νεανικών μου χρόνων. Δεν ήταν η Lavigne ΜΟΥ.
Αυτή ήταν μια 35άρα (κάπου τόσο νομίζω είναι, άντε κανένα χρόνο μικρότερη), με μακρύ μαλλί κι αφέλειες με το ψαλίδι να στριφογυρίζουν συμμετρικότατα, με βάψιμο κουμπάρας και ρούχα πάω μια στιγμή να βαφτίσω ένα μπεμπέ κι έρχομαι. Γουάτ δε φακ και ομιτζί. Πού πήγε το πανκ εκείνο κορίτσι με την ηλεκτρική κιθάρα που όργωνε με το σκέιτμπορντ τους δρόμους;
Και βασικά πού πήγε η ηλεκτρική της κιθάρα;
Και τι τραγούδια ποπ είναι αυτά που τραγουδάει σήμερις αλά Μαντόνα και Μπρίτνεϊ;
Και οκέι, δεν περίμενα σήμερα να φοράει σταράκια με ριγέ κάλτσες και γραβάτα λυμένη και boyfriend pants, αλλά τέτοια μεταστροφή; Ή το ‘χεις το ροκαμπίλικο μέσα σου ή όχι, δεν κουστουμαρίζεσαι ξαφνικά επειδή …επειδή κοντεύεις τα σαράντα.
Αυτή έγινε…θειά!
Πληγώθηκα τα μάλα. Αυτά. Καλημέρα σας.
Κατερίνα Χαρίση
Ovi Greece 