Στις 16 Δεκεμβρίου του 1775, γεννήθηκε στο Steventon μια από τις πιο δημοφιλείς και πολυδιαβασμένες μυθιστοριογράφους της αγγλικής λογοτεχνίας, η Τζέιν Όστεν (Jane Austen).
Η Τζέιν είχε 7 αδέλφια, εκ των οποίων μία μόνο αδερφή, την Κασσάνδρα, με την οποία και υπήρξε πολύ δεμένη ως το τέλος της ζωής της. Ο πατέρας τους ήταν κληρικός και διδάκτωρ της Οξφόρδης.
Σε ηλικία περίπου 11 ετών, ίσως και ακόμα νωρίτερα, η Τζέιν Όστεν ξεκίνησε να γράφει ποιήματα και ιστορίες που διασκέδαζαν την ίδια και την οικογένειά της. Αυτή η συγγραφική της περίοδος περιέγραφε λεπτομέρειες της καθημερινότητας, συχνά παρωδώντας την, καθώς και ιστορίες πλούσιες σε «αναρχία», με έμφαση στη γυναικεία δύναμη, την ανεξαρτησία και γενικότερα ένα «υψηλό φρόνιμα», σύμφωνα με τη Janet Todd. Αργότερα, τα συγγραφικά πονήματα εκείνης της πρώιμης περιόδου συγκεντρώθηκαν σε 3 τόμους υπό τον τίτλο Juvenilia, 1787 – 1793. Σύμφωνα με τον Richard Jenkyns, η Juvenilia είναι «άγρια και αναρχική» και τη συγκρίνει με τα έργα του μυθιστοριογράφου του 18ου αιώνα, Laurence Sterne.
Το 1783, η Τζέιν και η Κασσάνδρα πήγαν να σπουδάσουν στην Οξφόρδη υπό την επίβλεψη της Ann Cawley, η οποία της πήρε μαζί της στο Σαουθάμπτον, όταν μετακόμισε εκεί, μετά από έναν χρόνο. Εκεί και τα δύο κορίτσια προσβλήθηκαν από τύφο και η Τζέιν κόντεψε να πεθάνει. Έκτοτε η Τζέιν συνέχισε κατ’ οίκον εκπαίδευση, μέχρι το 1785, που μπήκε μαζί με την αδελφή της εσωτερική στο Abbey School House. Εκεί αναπτύχθηκε το πάθος της για το θέατρο. Στο σχολικό πρόγραμμα συμπεριλαμβάνονταν τα Γαλλικά, η ορθογραφία, το κέντημα, ο χορός, η μουσική και το δράμα, καθώς όμως τα δίδακτρα ήταν εξαιρετικά υψηλά και για τα δύο κορίτσια για την οικογένεια Όστεν, τον Δεκέμβριο του 1786, οι δύο κοπέλες εγκατέλειψαν το Αβαείο και επέστρεψαν στο πατρικό τους σπίτι. Έκτοτε, η Τζέιν Όστεν δεν ξαναέζησε ποτέ μακριά από το οικογενειακό της περιβάλλον.
Μεταξύ 1793 και 1795, η Όστεν συνέγραψε το έργο της με τίτλο Lady Susan, ένα μικρό μυθιστόρημα επιστολικής μορφής, που θεωρείται ως το πιο φιλόδοξο και περίπλοκο πρώιμο έργο της. Γύρω στο 1809, ο αδερφός της Edward πρόσφερε στη μητέρα του και στις αδερφές του τη δυνατότητα να ζήσουν σε ένα μεγάλο εξοχικό σπίτι, στο χωριό Chawton. Εκείνη την περίοδο η συγγραφέας ξεκίνησε το μυθιστόρημά της Elinor and Marianne, αρχικό τίτλο του γνωστού μυθιστορήματος Λογική κι Ευαισθησία, που δημοσιεύθηκε το 1811 από τον εκδότη Thomas Egerton.
Το πιο διάσημο έργο της Περηφάνια και Προκατάληψη, γραμμένο μεταξύ 1796 – 1797, αρχικά έφερε τον τίτλο Πρώτες Εντυπώσεις. Το έργο απορρίφθηκε, χωρίς καν να διαβαστεί από τον Λονδρέζο εκδότη Τόμας Κάντελ. Το αδημοσίευτο χειρόγραφο επέστρεψε στα χέρια της συγγραφέως, που αποφάσισε να μετονομάσει τον τίτλο του σε Περηφάνια και Προκατάληψη, με τον οποίο και εκδόθηκε τελικά, το 1813.
Τα έργα της Όστεν αποτελούν μέρος της μετάβασης του 19ου αιώνα, προς τον ρεαλισμό. Οι πλοκές τους υπογραμμίζουν την εξάρτηση των γυναικών από το γάμο, με σκοπό την κοινωνική και οικονομική εξασφάλιση. Κατά τη διάρκεια της ζωής της γνώρισε μικρή δόξα για τα έργα της και ελάχιστες θετικές κριτικές, με εξαίρεση το αναγνωστικό κοινό μιας περιορισμένης λογοτεχνικής ελίτ. Προφανώς, αυτός υπήρξε και ο βασικότερος λόγος που έγραφε ανώνυμα. Η συγγραφική της ταυτότητα γνωστοποιήθηκε το 1870, μέσω της δημοσίευσης, από τον ανιψιό της, ενός απομνημονεύματος για τη ζωή της, που εισήγαγε τη ζωή και τα έργα της στο ευρύτερο αγγλικό κοινό. Έκτοτε και μέχρι τη δεκαετία του 1940, η Όστεν είχε πλέον καθιερωθεί ως σπουδαία Αγγλίδα συγγραφέας.
Η Τζέιν Όστεν, όπως και η αδερφή της, δεν παντρεύτηκε ποτέ. Στα 27 της δέχθηκε πρόταση γάμου από έναν κληρονόμο πλούσιας οικογένειας, τον οποίο όμως τελικά δεν παντρεύτηκε, καθώς την επόμενη μέρα άλλαξε γνώμη και αρνήθηκε. Στη μόνη σχέση που έχει αναφερθεί η ίδια, μέσα από επιστολές της προς την αδελφή της, ήταν ένα φλερτ με τον Ιρλανδό Τόμας Λεφρόυ. Παρά το γεγονός ότι και εκείνος παραδέχθηκε μεταγενέστερα, ότι υπήρξε ερωτευμένος με τη Τζέιν Όστεν, ο σφοδρός μεταξύ τους έρωτας που υποστηρίζεται από την ταινία Becoming Jane, θεωρείται ανυπόστατος. Η ζωή και τα έργα της Τζέιν Όστεν έγιναν γενικότερα πόλος έλξης πολλών τηλεοπτικών σειρών και κινηματογραφικών ταινιών.
Η Τζέιν Όστεν προσβλήθηκε από ανίατη ασθένεια, πιθανότατα από λέμφωμα Hodgkin. Από το 1816 είχε σοβαρότατα συμπτώματα, τα οποία αγνόησε. Πέθανε τις 18 Ιουλίου του 1817, σε ηλικία 41 μόλις ετών, στο Chawton, μετά από πολύμηνη ταλαιπωρία. Σήμερα, το αγροτικό σπίτι όπου κατοίκησε στο Chawton είναι μουσείο.
Άλλα έργα της είναι: Μάνσφιλντ Παρκ (1814), Έμμα (1815) και Αβαείο του Νορθάνγκερ και Πειθώ, που δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατό της το 1817.
Ovi Greece 